We leven in een klimaatcrisis. Wetenschappers waarschuwen ons al jaren over de dramatische gevolgen van klimaatverandering. De tijd tikt door in onze race tegen de klok, en het staat er slecht voor. Dit zijn mijn redenen om ondanks alle slechte vooruitzichten toch te bijven kiezen voor optimisme.

Optimisme zorgt voor actie.

Iedereen weet inmiddels wel dat er veel moet veranderen – jij ook, anders was je hier waarschijnlijk niet. Toch verzinnen we heel wat bezwaren tegen concrete actie. Het speelt pas in de toekomst, het is al te laat, de wereld is verloren, de zon schijnt vandaag… Als je een excuus zoekt dan is er genoeg keus. Een optimistische, realistische en concrete aanpak zorgt ervoor dat we ook echt aan de slag gaan.

Optimisme geeft ruimte voor nuance.

Het jaar 2030 is beroemd in ‘klimaat-land’. Dat is het jaar waarvoor we onze uitstoot moeten halveren om zicht te houden op het pad naar 1,5 graad opwarming. Die harde deadline is enorm belangrijk maar kan gek genoeg ook remmend werken. Bijvoorbeeld omdat het nog ver weg lijkt of omdat halvering juist een onhaalbaar doel lijkt. Als we denken vanuit ‘wat kan ik nu al doen’ kunnen we onze doelen misschien nog wel sneller halen.

Optimisme zorgt dat we het volhouden.

Klimaatverandering is angstaanjagend. De komende jaren staan in het teken van klimaat, of we willen of niet. We kunnen ons niet een maand of een jaar lang volledig inzetten en dan instorten. We kunnen niet al het slechte nieuws tot ons laten doordringen, zodat we alleen nog maar onder de dekens willen kruipen. Een gezonde dosis optimisme zorgt dat we de mooie ontwikkelingen zien en het leiderschap ontwikkelen dat de wereld zo hard nodig heeft.

Optimisme is een keuze voor de toekomst.

“If we put our time, our energy and our thoughts and our effort into the future that we can already see emerging, then we can accelerate the future. That is a decision. That is a daily decision, and that is what I call optimism.” Christiana Figueres

Christiana Figueres is diplomaat en co-founder van Global Optimism. Als Secretaris van het United Nations Framework Convention on Climate Change stond zij aan de basis van het historische Parijs Akkoord van 2015. Sindsdien schreef zij met anderen het boek ‘The future we choose’, met optimisme als belangrijke basis voor de toekomstvisie. Vanuit KlimaatPositief nemen we hier graag een voorbeeld aan.

Optimisme is geen excuus.

Optimisme is geen reden om stil te zitten. We staan voor de uitdaging om de grootste transitie ooit te gaan maken. Met vaag optimisme over  toekomstige ‘net-zero emissie’ of nieuwe technologie komen we er niet. Als je over een jaar een marathon wilt rennen, dan ga je trainen. Als je over een jaar geen auto meer wilt rijden, dan zoek je ander vervoer. Alleen maar positief denken is niet genoeg, we hebben actie nodig. En we gaan meters maken.

Optimisme biedt ruimte voor kritiek.

Er zijn genoeg bedrijven die een positief beeld neerzetten dat nergens op gebaseerd is. Je herkent hun reclames aan spelende kinderen, lachende ouders, groene bossen, en nieuwe auto’s in een wild landschap. Dit type optimisme wil op je emoties inspelen en heeft niets te maken met duurzaamheid. Voor een duurzame toekomst hebben we duurzaam gedrag nodig, zo simpel is het. Optimisme is dus zeker geen blanco cheque om te blijven vervuilen. Daarvoor is er veel teveel actie nodig.

“To me, criticism and optimism are the same thing. When you criticize things, it’s because you think they can be improved.”